Shiny New Things That Really Help!

Jan van Bon, USM lead architect, Stichting SURVUZ

De IT-managementmarkt vertoont af en toe merkwaardige trekjes. Kampioen Zelfspot. Wiel Uitvinden. Oude Wijn in Nieuwe Zakken. Dat kunnen we allemaal als de beste. Maar aartskomiek Paul Wilkinson – wie kent hem niet van de Apollo game en het ABC-boek – maakte bij zijn pensionering nog een laatste afscheidsgrap: ‘The Shiny New Thing that Really Helps’. Daar kon je van Paul dan een vetleren medaille voor krijgen.

Stilletjes hoop je dan maar dat je aan zijn aandacht weet te ontsnappen, want de grap heeft een dubbele bodem. De prijs gaat namelijk naar iedereen die – volgens de uitreiker – heeft bijgedragen aan de inspiratie die hem decennia lang op gang heeft gehouden. Nou wil het toeval dat Paul vele jaren op het podium verscheen met de boodschap dat hij wéér hetzelfde ging zeggen als tien jaar geleden en dat hij dat over tien jaar waarschijnlijk weer zou gaan doen. Zijn stelling was namelijk: mensen leren niet en IT-organisaties al helemaal niet. Dat leverde altijd hilarische effecten op: meestal een typisch gevalletje zelfkastijding… En steevast een hoge waardering van het publiek.

Maar Paul heeft wel een beetje gelijk. Of misschien wel een beetje boel. De IT-management markt komt namelijk al decennia lang met steeds maar weer ‘Shiny New Things’. En het zijn dan vaak dezelfde boodschappers die ook de vórige gadget met veel bombarie onder de aandacht wisten te brengen. Niet dat die vorige versie overigens voldeed, of ook maar in de verste verte haar belofte had waargemaakt, maar wie treurt daar om als het publiek als een dolle op de nieuwe trein springt?

Sommige van die ‘Shiny New Things’ zijn geen lang leven beschoren, ook al komen ze van populaire boodschappers. Bimodal IT? Zelfsturende teams? Zelfs ITIL lijkt met versie 4 over haar houdbaarheidsdatum heen te zijn. Andere initiatieven weten echter aardig te overleven. DevOps lijkt het lang vol te houden – ook al creëer je er een kruiwagen vol kikkers mee die alle kanten opspringen ten koste van je Enterprise Service Management strategie…

‘Shiny New Things’ trekken al decennia lang de aandacht van steeds maar weer nieuwe horden – veelal aanbieders die er een prachtig verdienmodel in ontdekken. De laatste loot aan deze stam is de XLA – de eXperience Level Agreement. Terwijl heel veel organisaties nog steeds een potje maken van hun serviceovereenkomsten (SLA’s) – of überhaupt geen overeenkomst voor hun dienstverlening hebben – wordt aan de frontlinie alweer gevochten om de business van de XLA. Niet dat die de oplossing gaat leveren om de eeuwige kloof tussen business en IT te dichten – maar de aandacht is wél mooi weer even afgeleid en IT-managers kunnen weer lekker achter de zoveelste Shiny New Thing gaan rennen.

“We hebben héél mooie Shiny New Things! Wie maakt ons los?!”

Lees ook:

Gerelateerde berichten...