Zoom staat op een kruispunt. Het bedrijf dat tijdens de pandemie synoniem werd met videovergaderen, probeert zichzelf opnieuw uit te vinden in een wereld waarin Microsoft Teams de standaard is geworden. Tijdens een persconferentie voorafgaand aan het jaarlijkse Zoomtopia-evenement, werd duidelijk hoe complex die zoektocht is geworden.
“Ik kijk ernaar uit om te delen hoe Zoom is geëvolueerd naar een uitgebreid AI-first werkplatform dat mensen verbindt met vooruitgang”, vertelt Louise Newbury-Smith, Head of UK & Ireland Sales bij Zoom. Het is een ambitieuze belofte die meteen de kern van Zoom’s uitdaging blootlegt: hoe vertel je de wereld dat je meer bent dan die ene videoconferenctingtool die iedereen kent?
Die uitdaging wordt nog complexer wanneer je probeert drie verschillende verhalen tegelijk te verkopen. En dat is precies wat Zoom deed tijdens de persconferentie in zijn Londense Experience Center.
Het AI-platform verhaal
Het eerste verhaal draait om kunstmatige intelligentie. Zoom wil niet langer gezien worden als een simpele vergadertool, maar als een intelligent platform dat werk fundamenteel verandert. “Zoom evolueert naar een hyper-gepersonaliseerd AI-first platform, gebouwd om productiviteit te verbeteren, wrijving te verminderen en werk prettiger te maken”, legt Steve Rafferty, Head of EMEA & APAC bij Zoom, uit tijdens zijn keynote.

Concreet betekent dit dat Zoom AI wil inzetten voor veel meer dan alleen vergaderingen: van fotorealistische avatars die je live video nabootsen tot real-time vertaling tijdens gesprekken, van AI die automatisch vergaderruimtes boekt en conflicten oplost tot spraakcommando’s waarmee je “Hey Zoomie” kunt zeggen om de verlichting en temperatuur aan te passen. Deze functies rollen geleidelijk uit tussen september en december 2025. Het gaat om een ecosysteem waarin AI niet alleen reageert op wat er gebeurt, maar ook anticipeert op wat er nodig is – een digitale assistent die je hele werkdag wil beheren.
Die brede AI-integratie brengt echter complexiteit met zich mee. In tegenstelling tot concurrenten die hun eigen AI-modellen ontwikkelen, kiest Zoom voor een federatieve aanpak waarbij ze verschillende AI-modellen van verschillende leveranciers combineren. Het idee is dat je zo het beste van elke leverancier kunt benutten voor specifieke taken.
Drew Smith, Head of Government Relations UK en Ireland bij Zoom, erkent de uitdagingen van deze aanpak: “Wij zijn uiteindelijk niet verantwoordelijk voor de veiligheid van die externe modellen. Maar dat geeft ons ook flexibiliteit – als er iets misgaat, kunnen we snel schakelen en een model vervangen door een ander.”
Het voordeel is flexibiliteit, maar het betekent ook dat Zoom afhankelijk is van externe partijen voor cruciale functionaliteiten. Waar andere bedrijven volledige controle hebben over hun AI-stack, moet Zoom vertrouwen op de veiligheidsprotocollen en prestaties van verschillende leveranciers tegelijk.
Deze complexiteit illustreert hoe ver Zoom is afgedwaald van de eenvoud die het bedrijf groot maakte. Waar videovergaderen ooit “gewoon werkte”, vereist de AI-strategie nu uitleg over federatieve modellen en veiligheidsprotocollen. Het is een verhaal dat technisch indrukwekkend is, maar moeilijk uit te leggen aan klanten die gewoon willen dat hun vergaderingen soepel verlopen.
De MKB-focus
Naast het complexe AI-platform verhaal heeft Zoom nog een tweede verhaal: dat over kleine bedrijven. Hier draait alles om eenvoud en toegankelijkheid.
Monique Koster, Head of Small Business EMEA bij Zoom, ziet dagelijks hoe mkb-bedrijven worstelen met drie hoofduitdagingen. “Een daarvan is de technologie-overload, specifiek voor kleine bedrijven”, legt ze uit. “Ze willen het simpel houden, ze willen het zo plug-and-play mogelijk houden en ik denk dat Zoom daar zeker bij helpt.”

Daarnaast hebben mkb’ers beperkte resources. Koster schetst het probleem: “De CEO is tegelijkertijd de IT-manager, marketingpersoon, doet alles tegelijk.” En ten slotte werken ze vaak hybride zonder vast kantoor, wat extra uitdagingen met zich meebrengt.
Zoom’s antwoord daarop klinkt aantrekkelijk: enterprise-technologie voor mkb-prijzen. “Waarom zouden zij geen toegang moeten hebben tot alle technologie die een groot wereldwijd bedrijf heeft?” vraagt Rafferty zich af. Costa benadrukt die belofte: “We hebben enterprise-mogelijkheden, maar met kleine bedrijfsprijzen.”
Maar die belofte van eenvoud staat op gespannen voet met Zoom’s bredere ambities. Het bedrijf dat mkb’ers plug-and-play wil bieden, ontwikkelt tegelijkertijd een steeds complexer platform. Koster erkent die uitdaging indirect: “Voor kleine bedrijven willen we nog meer inzetten op eenvoud en integratie.”
Het probleem wordt duidelijk in Rafferty’s uitleg over de focus. Hoewel hij mkb en mid-market als “zeer sterke markt” beschrijft, erkent hij ook dat Zoom “een enorme basis van grote bedrijven, enterprise en publieke sector” heeft. Zijn conclusie: “We proberen dus alles te bedienen.”
Die laatste zin is veelzeggend. “We proberen alles te bedienen” is precies het tegenovergestelde van een scherpe positionering – en verklaart waarom het verhaal over AI-complexiteit moeilijk te rijmen valt met het verhaal over mkb-eenvoud.
De enterprise-concurrent
Het derde verhaal dat Zoom over de bühne probeert te krijgen is misschien wel het meest ambitieuze: zich positioneren als serieuze concurrent voor Microsoft in de enterprise-markt. Het is een verhaal dat draait om partnerships, kanaalstrategie en het doorbreken van Microsoft’s dominantie.
Tony McNish, UK and EMEA Head of Channel bij Zoom, heeft daar indrukwekkende cijfers voor: “Driekwart van de grote deals, de top 100 deals, de grootste deals die we in 2025 deden, waren via channelpartners.” Die focus op partners heeft Zoom een indrukwekkend netwerk opgeleverd. “We hebben al een benijdenswaardige lijst van serviceproviders waarmee we zaken doen in de regio, zoals BT, Deutsche, Telefonica, Orange”, vertelt McNish.

Het zijn grote namen, maar de vraag is of deze partnerships genoeg zijn om Microsoft’s dominantie te doorbreken. Die uitdaging kreeg deze week een belangrijke wending toen de Europese Commissie Microsoft dwong om Teams los te koppelen van Office vanwege concurrentiezorgen. Voor Zoom is dit een gouden kans: bedrijven die voorheen automatisch Teams kregen bij hun Office-licentie, moeten nu bewust kiezen.
Zoom reageerde opgelucht: “Bij Zoom juichen we de Europese Commissie toe voor haar leiderschap in het bevorderen van eerlijke concurrentie en het beschermen van klantenkeuze”, aldus een statement van het bedrijf. “De acties van de Commissie hebben geleid tot betekenisvolle veranderingen die de keuze zullen vergroten en klanten ten goede zullen komen.”
In het statement klinkt opluchting door, maar legt ook Zoom’s dilemma bloot. Als je niet kunt concurreren op gelijk speelveld, moet je creatief worden. Vandaar die drie verschillende verhalen: AI-innovator voor wie technologie wil, mkb-vriend voor wie eenvoud zoekt, en enterprise-partner voor wie Microsoft wil ontlopen.
McNish illustreert die complexiteit wanneer hij vertelt hoe Zoom zijn partnerstrategie heeft moeten aanpassen. Waar vroeger één programma volstond, zijn er nu verschillende programma’s “afgestemd op verschillende soorten partnerprofielen.” Ook daar geldt: geen one-size-fits-all meer.
Het toont een bedrijf dat zijn identiteit opnieuw moet uitvinden. Zoom weet heel goed wat het niet meer wil zijn – alleen een vergadertool – maar worstelt nog met wat het wel wil worden.