Ik maak me niet zo gauw zorgen en probeer de zaken waar mogelijk van de positieve kant te bekijken. Wat betreft de arbeidsmarkt voor ict’ers ben ik bang dat we toch achter de feiten aan lopen. Wat is het geval?
Nu al kampen ict-bedrijven met moeilijk vervulbare vacatures. Met name developers zijn nauwelijks te vinden. Dat is niet raar, als je bedenkt dat met name softwarebedrijven binnen de achterban van Nederland ICT de hoogste groei laten zien. Aan die developers wordt echter ook hard getrokken door bedrijven die beschouwd kunnen worden als gebruikers van ICT. Banken, verzekeraars en de overheid halen steeds vaker developers in huis. Er zijn steeds meer vissers die hun hengel uitgooien in de vijver waar hoogopgeleide programmeurs in zwemmen.
Uit recent onderzoek blijkt dat inmiddels 70 procent van de ict’ers werkzaam is buiten de ict-sector. Het goede nieuws is dat dit een teken is dat de digitalisering van bedrijven een steeds grotere vlucht neemt. ICT is voor hen een kernactiviteit aan het worden. Te belangrijk blijkbaar om volledig uit te besteden aan externe partijen. De keerzijde hiervan is dat werkgevers van binnen en buiten de ICT moeten concurreren om de beste mensen binnen te halen. En dat terwijl de vraag het aanbod overtreft.
Tot voor kort had ik het bij voorkeur over de mismatch op de arbeidsmarkt. Er zijn immers moeilijk vervulbare vacatures en er zitten ict’ers op de bank die er niet in slagen om een baan te vinden. Die mensen beschikken niet over de vaardigheden waar op dit moment vraag naar is. Omdat de ontwikkelingen in de markt snel gaan en bedrijven genoodzaakt zijn om zich snel aan te passen aan gewijzigde marktomstandigheden, lezen we met enige regelmaat dat er ontslagen vallen. Recent was dat nog het geval bij de grootste chipfabrikant van de wereld. Dat is geen teken dat de digitalisering afremt. Integendeel. De vraag naar chips ontwikkelt zich anders dan verwacht. De markt is nog veel dynamischer dan voorspeld. De mismatch neigt nu wel heel sterk naar een tekort aan developers.
Programmeurs zijn de vaklieden van de nieuwe tijd. En vakmanschap is meesterschap. Dat meesterschap kan vandaag de dag in een paar jaar tijd het meesterschap van gisteren zijn. De ontwikkelingen gaan zo snel dat studenten direct na het behalen van hun diploma zich alweer moeten laten bijspijkeren. Dat wil niet zeggen dat het onderwijs tekortschiet. Het is, ik zei het al eerder, een bewijs van de enorme dynamiek binnen onze sector. De oplossing voor de groeiende tekorten ligt in de eerste plaats in meer instroom én uitstroom bij ict-opleidingen. Het is een gezamenlijk belang dat deze studies nog populairder worden.
Digi-taal heeft immers de toekomst. Een leven lang leren moet de nieuwe mindset worden. Daar ligt een verantwoordelijkheid voor werkgevers, maar vooral ook voor werknemers in de sector. Die kunnen een voorbeeld nemen aan de ict-zzp’ers. Die groep is zich zeer bewust van het belang van bijblijven en bijleren. Willen we ons op termijn verzekeren van voldoende digi-werkers dan is er nog een lange weg te gaan. Die weg leidt niet langs gebaande paden. Uitdagend is het wel.
