Tot op de dag van vandaag is geluk onze ultieme drijfveer. Talrijke onderzoeken de afgelopen decennia hebben bewezen dat mensen het gelukkigst worden van onder de mensen zijn en het hebben intieme relaties. Voor digitaal geluk geldt het zelfde.
Nu computers steeds socialer worden, leren terugpraten, onze emoties aftasten en daarop anticiperen, is de inzet van kunstmatige intelligentie, nooit eerder van zo’n grote invloed geweest.
Homo Deus
Dit is tevens de stelling van de Israëlische historicus Yuval Noah Harari. In zijn boek Homo Deus vertelt de schrijver dat de rest van deze eeuw in het teken zal staan van een zogenaamd ‘nieuw humanisme’.
Daarbij draait volgens Harari alles om het menselijk geluk. Bij dit optimistische toekomstbeeld leunt Harari vooral op de ontwikkeling van technologie.
Digitaal geluk
Wie zijn boek Homo Deus nog niet heeft gelezen, wacht iets moois. De tweede dikke pil van Yuval Noah Harari geeft een ‘kleine geschiedenis van de toekomst’. Daarin brengt hij het nieuwe humanisme op een pakkende manier.
Digitaal geluk gaat ons veel opleveren, zo stelt hij. Maar het kwartje kan ook verkeerd vallen. Dan is de Homo Deus uit het verhaal van de Israëlische auteur opeens een Homo Abundans; de overbodige mens.
De inzet van kunstmatige intelligentie geeft de mens superkrachten. We worden verheven tot goden (de Homo Deus). Dat zou ons naar een hoger niveau van geluk moeten brengen. Op het eerste gehoor klinkt dit nieuwe humanisme wat overdreven. Het is zeker niet ontdaan van een bepaalde ideologie. Maar er valt natuurlijk wat voor te zeggen dat we ons meer willen richten op nog meer geluk.
Na zijn afstraffing door het superslimme Google Algoritme (Deepmind) vertelde de Chinese wereldkampioen van het spel Go, Ke Jie, dat hij het gevoel had dat God zijn tegenstander was.
Lees het hele verhaal online of in ICT/Magazine van september.
