ICT is in zorg een hoofdpijndossier voor veel bestuurders. Complex, duur en bijna altijd gezeik. Wie wordt er nu blij van? Vraag zorgprofessionals of ICT hun werkstress verlaagt of verhoogt, en je voelt het antwoord al aankomen: “Het verhoogt mijn stress”. Veel gedoe dus.
Na decennia van automatisering, besteed je als zorginstelling jaarlijks al snel zo’n 2500 tot 3000 euro aan ICT per medewerker. En wat krijg je gevoelsmatig terug voor al dat geld? Bij Siza omarmen ze het centraal stellen van de impact van ICT op mensen en de zorgverlening aan hun cliënten. Siza gebruikt de Xperience Level Agreement-methode. Een van de onderdelen is de ‘Geen Gedoe-score’.
Willen we ICT beter maken in de zorg, dan moeten we stoppen met al die technocratische en contextloze stuurvariabelen. Weg met gemiddelde beschikbaarheid en snelheid van systemen! Denk in zorgverliesuren en andere key performance indicators (KPI’s) die gaan over wat echt telt. Wereldwijd zijn er volgens het rapport ‘Value in Healthcare’ van het World Economic Forum 1958 verschillende KPI’s in de zorg. Slechts een luttele 2 procent gaat over uitkomsten die de klanten raken, ofwel wat echt telt. Bijvoorbeeld patiëntveiligheid of ‘unplanned re-admission’. Dit is wanneer ontslagen patiënten opnieuw moeten worden opgenomen na terugval of complicaties. Die andere 98 procent gaan voornamelijk over input en output, zoals gebruikte uren en aantal opgeleverde eenheden.
Het kenmerkt een wereldwijd probleem: een ongebreidelde groei van KPI’s vanuit de bestuurslaag om het monster te temmen. Daarbij verliezen we uit het oog dat het middel uiteindelijk de kwaal wordt en zijn we overgeleverd aan spreadsheetterreur. In ICT kunnen we er ook wat van met KPI’s die niet in relatie staan met wat echt telt.
De verwachting is dat 40 procent van de zorg ‘verhuist’ naar thuis. Een andere verwachting is dat zorginstellingen steeds meer nieuwe digitale technologie gaan inzetten. Dat stemt hoopvol, maar kunnen we niet beter eerst vragen waarom ICT zo mateloos impopulair is bij de gemiddelde zorgprofessional? En daar vervolgens wat aan doen. De belangrijkste ontwerpeisen voor nieuwe systemen, zoals de digitale werkplek, mobiele apps, robotica en domotica zijn emotioneel: het moet intuïtief, gemakkelijk, leuk en snel zijn. Dat kun je ontwerpen met een beetje empathisch vermogen en co-creatie met zorgprofessionals en cliënten.
Bij Siza is het nieuwe pakket voor het Elektronisch Cliëntdossier met open armen ontvangen door de zorgprofessionals. Waarom? Het nieuwe ECD is niet allen intuïtief, gemakkelijk, leuk en snel. De zorgprofessionals hebben het merendeel van de inrichting en invoering zelf voor hun rekening genomen. Laten we eens beginnen met te zorgen dat we niet meer al die ICT door de strot duwen van de ruim 1 miljoen medewerkers in de zorg. Met een beter imago van de ict-functie is de kans groter dat ICT in de zorg beter wordt.
