Eind 2011 nam het Eindhovense Catharina Ziekenhuis haar nieuwe Intensive Care (IC) in gebruik, voorzien van een- en tweepersoonskamers. Dit zou een behoorlijke impact hebben op de manier van werken. Daarom ging afdelingsmanager IC Paul Kuijpers op zoek naar een manier om patiënten te observeren, ook als hun kamerdeur dicht is. Een systeem, dat voldoet aan al zijn eisen bestond destijds nog niet. Inmiddels werkt het ziekenhuis met versie 2.0 van een mede door Kuipers ontwikkeld Patiënt Observatie Systeem.
Het Catharina Ziekenhuis wist al jaren dat het de IC zou gaan verbouwen. De vierpersoonskamers waren niet meer van deze tijd en voldeden bovendien niet meer aan nieuwe wet- en regelgeving rond hygiëne en infectiepreventie. IC-patiënten horen op een eigen kamer te liggen, waarvan de deur kan worden afgesloten. Mooi, maar hoe hou je dan toezicht op de patiënt? Overdag, als er een-op-een wordt gewerkt, is dat nog enigszins te organiseren, al zijn er ook dan veel momenten waarop de verpleegkundige de kamer uit gaat. Maar ’s avonds en ’s nachts, als de bezetting een-op-twee is, kom je in de problemen. Natuurlijk waarschuwt de medische apparatuur op afstand als zich een verandering voordoet in hartslag, bloeddruk, temperatuur en wat dies meer zij. Maar deze medische apparatuur merkt het niet op als een patiënt wakker wordt of onrustig slaapt. Kuijpers: “Visuele observatie van een patiënt is een belangrijke ondersteuning op een IC. Je levert gewoon de beste zorg als er 24 uur per dag verpleging bij de patiënt aanwezig is. Vroeger op de vierpersoonskamers was dat het geval. Maar met eenpersoonskamers kun je dat niet meer organiseren.”
Hoe het ziekenhuis dat oplost is te lezen in het hele verhaal van Mirjam Hulsebos. Lees het online of in ICT/Zorg van juni.
