Alweer vier jaar geleden ging Rivas organisatiebreed live met ChipSoft HiX. Dit gebeurde zowel in het ziekenhuis als in het verpleeghuis, bij de thuiszorg en bij revalidatie. Rivas is in Nederland nog altijd de enige organisatie met één systeem voor cure en care. Wat zijn de ervaringen?
ICT-manager Arno Boudewijns herinnert zich nog goed waarom Rivas destijds zo vasthoudend was om op zoek te gaan naar één systeem voor cure en care. Dit was tegen de gangbare gedachte in. “We hadden een complex applicatielandschap. Dit benadrukte de verschillen tussen de zorgsoorten die wij bieden alleen maar. Het lukte ons intern al niet om informatie te delen, laat staan dat we informatie elektronisch konden uitwisselen met andere ketenpartners. Daarom gingen we op zoek naar één ketenbreed zorgdossier, waarin de patiënt/cliënt centraal staat.”
“We willen registreren aan de bron en het dossier moet onze processen ondersteunen. We waren pas bereid hiervan af te wijken als echt heel duidelijk zou worden dat dit een brug te ver zou zijn.”
Implementatiekracht
Rivas ging met deze ongebruikelijke vraag de markt op. Ze kregen aanbiedingen van zowel Epic als ChipSoft. “Beide ondersteunden onze visie ‘de patiënt/cliënt centraal, ook in het systeem’. Beide hadden in hun meerjarenplannen een geïntegreerd pakket voor cure en care staan. Alleen hadden ze allebei die software nog niet af. Wij hebben daarom vooral gelet op hun ambitie om de ontbrekende delen snel te ontwikkelen en de implementatiekracht. Op deze punten hadden we het meeste vertrouwen in Chipsoft.”
Het contract werd getekend in maart 2013. Dertien maanden later in april 2014 ging Rivas live. Het was een snelkookpan, zegt Chief Medical Information Officer (CMIO) Frank van Oosterhout. “Ik moet er wel bij zeggen dat we al goede procesbeschrijvingen hadden gemaakt en ook de processen hadden geüniformeerd. Want dat is het grootste deel van het voorbereidende werk. Zeker als je care en cure gaat samenvoegen. In de langdurige zorg gebruikten wij bijvoorbeeld de Actiz-domeinen, terwijl het ziekenhuis de Gordon gezondheidspatronen-classificatie hanteerde. Dat betekende dat we, met name op het gebied van verpleegkundige registraties, vaak twee verschillende manieren hadden om iets vast te leggen. We moesten kiezen voor één standaardmanier van werken. Dat waren lastige beslissingen waar stevige sessies aan vooraf gingen.
