Zorgprofessionals kampen met gevoelens van eenzaamheid. Drie op de tien medewerkers uit onder andere de GGZ en de verpleeg-, verzorg- en thuiszorg zeggen zich weleens eenzaam te voelen in hun werk. Dit blijkt uit onderzoek van IT-serviceverlener Ictivity, onder ruim 500 zorgmedewerkers in de langdurige- en welzijnszorg.
Ook is het somber gesteld met de werknemersbetrokkenheid in de zorgsector. Slechts de helft (50%) van de zorgmedewerkers geeft positieve feedback op de vraag of ze zich gehoord of gezien voelen in de organisatie waar zij werken. Dit gevoel schiet vooral tekort in organisaties met 500 of meer medewerkers. Daar voelt slechts twintig procent zich gehoord of gezien.
Werkdruk is de boosdoener
Zorgpersoneel ervaart dus lang niet altijd verbinding met hun organisatie. Een kwart geeft aan dat die lage betrokkenheid wordt veroorzaakt door de werkdruk. Bovendien voelt een aanzienlijk deel zich geen volwaardig onderdeel van zijn of haar organisatie. Slechts dertig procent van de zorgmedewerkers geeft aan zich volledig deelgenoot te voelen van de visie en doelen van de organisatie waarin ze werken. In kleine organisaties is dit vaker het geval dan in grote organisaties.
Zo zegt 41 procent van de medewerkers in organisaties tussen de 2 en 100 medewerkers zich volledig onderdeel te voelen van de organisatie. Zorgmedewerkers die werkzaam zijn in grote organisaties (500+ medewerkers) voelen zich het minst vaak (27%) volledig deelgenoot van de visie en doelen van hun organisatie.
Opvallend is dat maar weinig zorgverleners überhaupt op de hoogte zijn van waar de organisatie voor staat. Slechts één op de tien zorgmedewerkers zegt weet te hebben van de visie en doelen van de organisatie waarin ze werken. Hier is voor zorgorganisaties dus nog werk aan de winkel.
De noodzaak om de werknemersbetrokkenheid serieus te nemen, wordt benadrukt door het feit dat maar liefst driekwart (75%) van de zorgmedewerkers zegt het belangrijk te vinden om zich onderdeel te voelen van de organisatie. Naast het aantasten van het werkgeluk, kan lage werknemersbetrokkenheid ook hoog personeelsverloop tot gevolg hebben. Bijna drie op de vijf zorgmedewerkers (58%) zouden op zoek gaan naar een andere werkplek als ze zich geen onderdeel zouden voelen van het geheel.
Intranet speelt belangrijke rol
De onderlinge band met collega’s heeft ook invloed op de mate waarin iemand zich onderdeel voelt van de organisatie. Op dit gebied zien zorgmedewerkers een grote rol weggelegd voor hun werkgever. Bijna de helft (45%) vindt hun werkgever verantwoordelijk voor het initiëren van contact met directe collega’s. Uit de resultaten blijkt daarnaast dat het intranet een sleutelrol speelt in de betrokkenheid van medewerkers.
Zes op de tien zorgmedewerkers bestempelen het intranet als cruciaal om betrokken te blijven bij de organisatie. Ook helpt het intranet om medewerkers geïnformeerd te houden. Zo blijft driekwart (73%) dankzij het intranet op de hoogte wat er speelt in de organisatie.
Wilbert van Beek, directeur van Ictivity: “Er is al jaren sprake van een nijpend arbeidstekort in de zorg en het ziet er niet naar uit dat dit de komende jaren gaat verbeteren. In een recente prognose van demissionair zorgminister Helder kwam nog naar voren dat de sector over tien jaar waarschijnlijk 190.000 medewerkers tekortkomt. Naast het aantrekken van nieuw personeel, is het dus cruciaal om huidige zorgmedewerkers vast te houden. Betrokkenheid onder werknemers resulteert in meer werkgeluk, een positieve werkomgeving, een positiever imago en minder personeelsverloop. Maar uiteindelijk draagt het natuurlijk ook bij aan meer cliënttevredenheid. Uit ons onderzoek blijkt dat zorgverleners de verantwoordelijkheid voor onderling contact voor een groot deel bij hun werkgever neerleggen. Tegelijkertijd zien we dat veel organisaties hier nog kansen laten liggen en dat is zonde. Als werkgever kun je de medewerkersbetrokkenheid vergroten door een modern tweerichting-communicatieplatform te bieden waarop interactie mogelijk is en alle groepen binnen de organisatie samenkomen: management, bestuur, zorgverleners, cliënten en hun families. Zo kun je mensen inspireren, ze meenemen in de visie en doelstellingen en tegelijkertijd van informatie voorzien.”
