Elektronische gegevensuitwisseling in de zorg gaat er nu toch van komen. De Ministerraad stemde vrijdag in met een wetsvoorstel waarbij instellingen stap voor stap verplicht elektronisch medische gegevens tussen zorgverleners moeten uitwisselen. Het wetsvoorstel gaat nu naar de Tweede Kamer.
Volgens minister Van Ark van medische zorg zijn verpleegkundigen en artsen nu veel tijd kwijt met het overtypen van gegevens. “De patiënt moet soms meerdere keren dezelfde situatie uitleggen aan verschillende zorgverleners. Als de gegevensuitwisseling in de zorg op orde is, kunnen vermijdbare fouten worden voorkomen en houden zorgverleners meer tijd over voor de patiënt”.
Wat moet de wet gaan regelen?
De wet moet regelen dat uitwisseling van medische gegevens verplicht elektronisch gebeurt. De complexiteit van de zorg vraagt om een aanpak per zorgproces en dus zijn er nu vier gegevensuitwisselingen gestart. Bij de Basisgegevensset Zorg gaat het bijvoorbeeld om informatie over allergieën of bloeddruk van de patiënt die ziekenhuizen uitwisselen. Bij Beelduitwisseling om MRI- of hartscans.
Ook artsen en apothekers delen onderling medische gegevens. In de gegevensuitwisseling Digitaal Receptenverkeer gaat het erom dat patiënten altijd de juiste medicatie voorgeschreven krijgen en ontvangen.
Tot slot wordt er gewerkt aan Verpleegkundige Overdracht, zodat bijvoorbeeld duidelijk is of iemand bij overplaatsing van een ziekenhuis naar een verpleeghuis nog zelfstandig kan traplopen. Om te zorgen dat al deze medische gegevens verplicht digitaal uitgewisseld kunnen gaan worden, dient er dus eenheid van taal en techniek te komen.
De basis hiervoor was al in 2018. Op verzoek van de zorg beloofde toenmalig minister Bruins regie te pakken om elektronische gegevensuitwisseling te gaan versnellen.
Elektronische gegevensuitwisseling
In de zorg vindt gegevensuitwisseling nog te vaak plaats op papier, per fax of bijvoorbeeld via dvd’s. Met alle nadelen van dien. Als gegevens niet goed doorkomen of handmatig moeten worden overgetypt, dan heeft dat gevolgen voor de zorgverlener en de patiënt. Zoals het moeten ondergaan van dubbele onderzoeken of meer kans op vermijdbare fouten.
Eenheid van taal is daarbij wel belangrijk. Dat betekent dat zorgverleners op dezelfde manier medische gegevens gaan vastleggen. Dan gaat het dus om de afspraken over wanneer en hoe welke vaktermen worden gebruikt. Een fysiotherapeut kan bijvoorbeeld met bb ‘bovenbeen’ bedoelen terwijl een huisarts het heeft over ‘bovenbuik’.
Verder is eenheid van techniek belangrijk. Daarbij gaat het erom dat aan ict-systemen dezelfde eisen worden gesteld om informatie uit te wisselen. De systemen die huisartsen en ziekenhuizen gebruiken moeten beter met elkaar gaan communiceren. Dit is vergelijkbaar met een wereldstekker die verbinding mogelijk maakt met andersoortige stopcontacten. Zodat zorgverleners, ook al werken ze met verschillende systemen, gegevens over en weer kunnen uitwisselen.
Lees ook:
- Commerciële ICT-normen dringen door in de zorg
- Infrastructuur voor EPD of PACS een pijnpunt? Kies voor een ziekenhuis-IaaS
