Gedupeerden van een datalek bij de GGD eerder dit jaar eisen een schadevergoeding. Een nieuwe stichting, ICAM, vertegenwoordigt hen. ICAM werkt aan een collectieve schadeclaim tegen het ministerie van Volksgezondheid wegens een grote dataroof bij de GGD. Het betreffende datalek is qua omvang het grootste dat Nederland ooit heeft gekend, zo stelt de stichting. Medewerkers van het callcenter van de GGD haalden privégegevens van mensen die zich op het coronavirus lieten testen uit de systemen. In de databases stond de privé-informatie van ruim 6,5 miljoen Nederlanders. De medewerkers verkochten die online aan criminelen.
Vrije toegang tot gegevens
De stichting wil 1.500 euro schadevergoeding voor mensen van wie zeker is dat hun gegevens zijn gestolen. En 500 euro voor mensen van wie de gegevens gestolen hadden kunnen worden. Kern van het probleem is dat veel te veel medewerkers van de GGD toegang hebben tot bijna alle gegevens. “Verouderde IT-systemen, waar normaal slechts een klein team GGD-artsen toegang toe had, werden toegankelijk gemaakt voor duizenden nieuwe callcentermedewerkers”, schrijft de stichting in een toelichting op haar website. “Zij kregen vrij toegang tot de privégegevens van miljoenen burgers en konden deze met één klik downloaden.”
Computersystemen verkeerd ingericht
Met die privégegevens lagen de adressen en telefoonnummers van miljoenen mensen op straat, met mogelijke identiteitsfraude als gevolg. Een van de mensen achter de stichting is oud-Kamerlid Astrid Oosenbrug, die zich al jaren bezighoudt met cyberveiligheid. Ze zegt in een interview met NU.nl dat de computersystemen van de GGD’s verkeerd zijn ingericht.
Begrip
Het oud kamerlid benadrukt overigens dat ze er begrip voor heeft dat de GGD het druk had met het bestrijden van de corona-uitbraak. “We zitten in een pandemie. Die overkomt je, en het is uitlegbaar dat de systemen niet gebouwd zijn om zo veel gegevens van zo veel mensen te verzamelen. Dat kan gebeuren. Maar we zijn bijna twee jaar verder en het is nog steeds niet op orde. Dat vind ik schadelijk,” stelt ze in het interview.
Eerst gesprek
Stichting ICAM wil eerst in gesprek met het ministerie. Als dat niets oplevert “dan verwachten we in februari de dagvaarding uit te kunnen sturen”. Mensen die zich aansluiten hoeven daar niet voor te betalen. De kosten worden voorgeschoten door een anonieme financier. Die krijgt 20 procent van de vergoeding die deelnemers krijgen als ze de zaak winnen, tot maximaal vijf keer het voorgeschoten bedrag. De hoogte van dat bedrag is niet bekendgemaakt.
