Recent stond er een column met als titel: Goed nieuws van het zorgfront’ in de weekendaflevering van de New York Times. Maar aan elke voorkant zit een achterkant, zou Cruijff zeggen. En dat is hier ook weer het geval.
Het goede nieuws van het zorgfront is een merkwaardig artikel. Maar het is een gerenommeerde krant die je maar beter serieus kunt nemen. De zorguitgaven stijgen de afgelopen jaren in Nederland met zo’n 7 procent per jaar. Wij (Nederland) zijn met de USA absolute koplopers als het over zorgkosten per capita gaat. In de USA zijn ze van mening dat het land failliet is als dat zo doorgaat.
Of die stijgende kosten ook in de kwaliteit tot uitdrukking komen, is maar zeer de vraag. Daar zijn de geleerden het niet over eens. Nu terug naar dat artikel. In de USA blijkt dat de kosten van de gezondheidszorg de afgelopen jaren vanaf 2010 (de invoering van Obama care) nog maar met 1,6 procent zijn gestegen. De afgelopen 12 maanden zelfs met slechts 1,1 procent. Als dat zo doorgaat, betekent dat in 2020 175 miljard dollar minder uitgaven dan voorheen geprognotiseerd. Tel uit je winst.
De vraag is hoe dat komt en of dit structureel is. Natuurlijk is de eerste verklaring dat het slechts tijdelijk is, omdat mensen tijdens de economische crisis minder vaak naar de dokter gaan om kosten te besparen. Straks dus een inhaalslag en meer verwaarloosde ziektes. Maar dat kan wel zo’n zes jaar duren, leert de praktijk.
Een tweede verklaring is dat de inflatie nu eenmaal heel laag is, ook voor de zorgkosten. Dat is dus ook niet structureel. Tot zover plausibele verklaringen. Maar nu komt hij. Als derde ‘schuldige’ wordt innovatie met informatietechnologie uit de kast gehaald met de volgende redenering. Door de economische crisis wordt minder geïnvesteerd in dure technologie. Zodra de economie aantrekt, gaat deze innovatie ook weer door, met tot gevolg hogere kosten.
Nu zijn de lezers van dit magazine en website natuurlijk van mening dat informatietechnologie ertoe doet. Processen kunnen efficiënter worden ingericht met tot gevolg kortere verblijftijden in IC en het ziekenhuis. Robots moeten voorkomen dat er minder ‘fouten’ worden gemaakt, waardoor minder heropnames nodig zijn. En dure diagnostische technologie leidt tot betere diagnostiek, met tot gevolg minder fouten door verkeerde diagnostiek.
Natuurlijk is de valkuil dat een dode patiënt niets meer kost, maar daar staat tegenover dat ‘voorkomen beter is dan genezen’. Zie ook het boek van Guus Schrijvers over het ‘Cappuccino Model’.
Gelukkig sluit het artikel “Goed nieuws van het zorgfront’ af met de constatering dat de toepassing van ‘geavanceerde analytics’ (is ook informatietechnologie, zoals Watson van IBM) exponentieel groeit en ons beter zicht geeft op waar geld verdiend wordt bij betere kwaliteit. Waren vroeger, stelt hij, innovaties vooral gericht op betere kwaliteit tegen hogere kosten, nu komen er ondernemers die zich vooral richten op innovaties voor betere kwaliteit tegen lagere kosten. Gelukkig! ICT-management van zorginstellingen kan haar steentje dus weer bijdragen door zich ‘geen knollen voor citroenen’ te laten verkopen.
